Na het betwistbare succes van de opera waren we weer op post
aan de deuren van het KaHo.
Op een nuchtere maag werd ons allereerst 'vertellen op muziek' voorgeschoteld. Op voorhand wist ik niet goed wat te verwachten. Uiteindelijk moest je een verhaal vertellen met enkelen geluidseffecten op de achtergrond. Je kan zelf voor deze effecten zorgen of je kan het voor jou laten doen.
Carbon Negro y los siete Joselus
Tegenwoordig krijg je bij elk voorleesboek een cd waarop het verhaal voor jou wordt verteld.
Uiteraard is het leuker als je alles zelf doet. Daarom kozen Joselu, Stefaan en ik om zelf een sprookje te schrijven.
Het werd een ijzersterke parodie met verwijzingen naar andere bekende sprookjes: Sneeuwkooltje en de 7 Joselu's.
 |
| afgewerkte versie |
 |
| prototype |
Daarna mochten we maskers maken. In het atelier van mevrouw Ivens kregen we verschillend materiaal om onze maskers verder te bewerken. Meer valt hier eigenlijk niet over te vertellen.
 |
| het 'trapje' |
Als afsluiter van onze workshops kregen we veelbelovende theatraal acteren voor de kiezen.
De titel werd een beetje fout gekozen omdat het weinig te maken had met acteren. In plaats daarvan leerde Carlos ons een soort... eum... nja ik weet niet goed wat het was. Het was een soort van bewegen op muziek, laat ik het daar op houden. Ik had graag wat meer acteerwerk gedaan i.p.v dit bewegen.
'Al good things come to an end' en dat geldt ook voor deze workshops....
Muzo, ik zie je terug in Dworp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten