Met veel toeters en bellen werd deze avant première aangekondigd. De mannen hadden hun strakste pak aangetrokken en de dames lieten zich van hun meest elegante kant bewonderen. Deze momenten werden uiteraard vereeuwigd. Voor velen was dit de allereerste opera. We kregen dan ook het genoegen om een werk van Rossini te bezichtigen. Deze man heeft tal van opera's gemaakt,sommigen meer komisch, anderen dan weer dramatisch.
Maar, waar gaat het stuk Semiramide over?
Wel, het is een typisch drama waarin er zoveel gebeurt dat je eigenlijk niet goed beseft waar er eigenlijk aan de hand is. Wat volgt is een poging om het verhaal kort te schetsen.
De man en zoon van koningin Semiramide zijn dood. In opvolging van de troon moet de koningin trouwen met de rare Assur, hij die verantwoordelijk is voor de dood van de koningin en prins.
Zoals dat gaat in een drama loopt niet alles zoals verwacht. Semiramide wil niet trouwen met Assur maar met Versace.
Uiteraard vindt Assur dit niet oké en besluit dan maar om de tent op zijn kop te zetten.
Persoonlijk was ik wel te vinden voor een opera.De muziek klonk bombastisch en overweldigend. Toen het podium zich langzaam prijs gaf Het verhaal kwam nogal traag op gang en dat bleek wel de rode draad van deze voorstelling. Alles werd zo vertraagd dat ik het zelf saai durf te noemen.
Dit stuk duurde, afgerond, 4 uur... Na een uur of 2 had ik wel gehad.
Het leek wel alsof steeds weer dezelfde muziek terugkwam, dat er steeds hetzelfde werd gezegd,...
Al bij al ben ik een ervaring rijker maar ik kan dit niet aanraden voor iedereen. Ben je liefhebber van klassieke muziek en opera's? Ja, dan is Semiramide echt wel iets voor jou.
Ben je, zoals ik, geen liefhebber van dit alles? Nee, laat deze voorstelling aan je voorbij gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten